STAN WIEDZY W ZAKRESIE TEMATU BADAŃ

-----Zasadnicza wiedza na temat twórczości Franciszka Karpińskiego została ukształtowana w pracach dawnych: Konstantego Mariana Górskiego (1913), a potem nowszych, publikowanych po 1945 roku: Tadeusza Mikulskiego, Romana Sobola, Teresy Kostkiewiczowej, Romana Kalety, Juliana Platta, Andrzeja Krzysztofa Guzka, Marcina Cieńskiego, Tomasza Chachulskiego i innych. Prace Górskiego, Mikulskiego czy Sobola przyniosły przede wszystkim wiedzę materiałową, dotyczącą biografii i twórczości poety, Kostkiewiczowa zajęła się "modelem liryki sentymentalnej", Cieński - sposobem opisywania pejzażu, Chachulski - recepcją Kochanowskiego i wątkami religijnymi w twórczości pisarza. Jednak ani studia szczegółowe, ani opisy całościowe zamieszczane w pracach Sobola, rozprawach syntetycznych Snopka, Klimowicza, Guzka i wielu innych, nie wyczerpują złożonej problematyki utworów pokuckiego poety. Interpretacje jego wierszy pojawiały się okazjonalnie, w pracach dotyczących określonych problemów epoki - a przecież to właśnie w ten sposób, poprzez wnikliwą, szczegółową lekturę, planowaną w projekcie, możemy rozpoznać nieznane jeszcze obszary twórczości tego wybitnego poety, który miał zasadniczy wpływ na ukształtowanie nowoczesnego modelu polskiej liryki i silnie oddziałał na twórców następnego okresu.